miércoles, 16 de agosto de 2017

Festividade de San Roque


"Roque Santo e Peregrino,

rogade por nós"





























Roque, Santo e Peregrino, é avogoso contra pestes e males. Nado no sur de Francia, alá polo século XIV, abandonando todo canto tiña para dárllelo á os pobres, marcha peregrinando a Roma. Pero en Italia encóntrase con una moi grande epidemia. Coma tódolos santos o primeiro que fai e dedicarse a curar e aliviar as penalidades dos apestados. Como acostuma pasar, fai pouco vímola cos misioneiros contaxiados polo évola, Roque contrae a enfermidade. Pasa algún tempo recluído el e mailo seu can; logo cura e a peste vai desaparecendo pouquiño a pouco. Pasado o tempo, Roque é recoñecido como o santo avogoso contra pestes e males en moitas cidades e pobos. Moitos buscan o seu patrocinio. Ourense, no século XVI sufriu una de esas epidemias. Os nosos gobernantes puxéronnos baixo o seu patrocinio, facendo votos de celebrar a súa festa tódolos anos. E nesas estamos: Consistorio e Cabido, e unha boa representación do pobo ourensán, celebramos á o noso santo patrón.

Altar de San Roque


Tódolos anos, na celebración da santa Misa, pedímoslle á o Santo que veña na nosa axuda e cure algunhas das nosas doenzas. A Igrexa pídelle a San Roque pola promoción vocacional a vida familiar cristiá, a vida sacerdotal e a vida consagrada. É a gran epidemia que queremos curar para poder facer unha nova evanxelización nas nosas terras. Pero hai que pedir como Deus manda: “a Deus rogando e co mazo dando”.

O anxo e o cadeliño custodiando a San Roque

O noso Concello tería que pedirlle a San Roque a vontade de poñerse de acordo en tres ou catro puntos para entre tódolos partidos sacar adiante a nosa cidade. Poñerse de acordo significa falar, escoitar, pactar, perder, gañar, e facer que sempre gañe a cidade. Pero San Roque vaino ter moi fácil neste ano: cada un pedirá unha cousa distinta e contraria a dos outros e, por iso, diralles: “póndevos de acordo e logo vinde ca vosa súplica”. E na mentres, a cidade perdendo un tempo precioso que nunca máis vai a recuperar.  “Líbranos de pestes e males, Roque santo e peregrino”.


GALERÍA DE FOTOS:





































Coral Coren Ourense

Coral Coren Ourense







martes, 15 de agosto de 2017

Solemnidad de la Asunción de la Bienaventurada Virgen María



El Concilio Vaticano II, al final de la Constitución sobre la Iglesia, nos ha dejado una bellísima meditación sobre María Santísima. 

Recordamos solamente las palabras que se refieren al misterio que hoy celebramos. La primera es ésta: 

  • «La Virgen Inmaculada, preservada libre de toda mancha de pecado original, terminado el curso de su vida en la tierra, fue llevada en cuerpo y alma a la gloria del cielo y elevada al trono por el Señor como Reina del universo» (LG. 59). 

Retablo Mayor


  • Y después, hacia el final, ésta otra: «La Madre de Jesús, glorificada ya en los cielos en cuerpo y alma, es la imagen y comienzo de la Iglesia que llegará a su plenitud en el siglo futuro. También en este mundo, hasta que llegue el día del Señor, brilla ante el Pueblo de Dios en marcha, como señal de esperanza cierta y de consuelo» (LG. 68). 

Retablo de la capilla de la Asunción

“En esta solemnidad de la Asunción contemplamos a María: ella nos abre a la esperanza, a un futuro lleno de alegría y nos enseña el camino para alcanzarlo: acoger en la fe a su Hijo; no perder nunca la amistad con él, sino dejarnos iluminar y guiar por su Palabra; seguirlo cada día, incluso en los momentos en que sentimos que nuestras cruces resultan pesadas. María, el arca de la alianza que está en el santuario del cielo, nos indica con claridad luminosa que estamos en camino hacia nuestra verdadera Casa, la comunión de alegría y de paz con Dios”. Homilía de Benedicto XVI (2010).

Retablo de la capilla de la Asunción

El Papa Pío XII definió como dogma de fe la Asunción de María al Cielo en cuerpo y alma el 1 de noviembre de 1950.

Retablo de la capilla de la Asunción

jueves, 10 de agosto de 2017

Fachada Norte de la S. I. Catedral Restaurada

Por fin, por fin, por fin…

Fachada Norte de la Catedral Restaurada
  • Consolidación de columnas y limpieza: de cera (vaporización), hongos, bacterias, micciones, enfermedad de la piedra.
  • Cobre para impermeabilizar de las lluvias y humedades en distintas zonas de la fachada norte.
  • Reconstrucción del arco del rosetón y algunas de las arcadas interiores para distribuir la carga. 
  • Cristalera nueva en el rosetón y malla recubriendo el mismo para evitar rupturas.
  • Todo lo que puede usarse para evitar excrementos de palomas: cinta de alambres, malla protectora….
  • Encintado con materiales válidos: mortero de cal.






















Saneamiento del Cimborrio de la S. I. Catedral
  • Se canalizaron los canalones del Cimborrio.
  • Se limpiaron y desatascaron los canalones de nidos y excrementos de palomas. 
  • Se hizo una instalación de tubos para redistribuir el agua en las lluvias y tempestades.
  • Pero todo esto de forma provisional, a la espera de una restauración definitiva y urgente.